நிதிநிலை அறிக்கை பற்றி

நிதிநிலை அறிக்கை பற்றி மார்க்ஸிட் கட்சி வெளியிட்டுள்ள

அறிக்கை மிகவும் முக்கியமானது, பயனுள்ளது. அதனை கீழே

வெளியிட்டுள்ளோம்.

Press Statement

The Polit Bureau of the Communist Party of India (Marxist) has issued the following statement:

On Union Budget

The Union Budget 2011-12 fails to address the serious problems affecting the people and the economy. The Budget comes at a time when people are suffering due to high inflation and relentless rise of food and fuel prices. In this backdrop, the massive Rs. 20000 crore cut in major subsidies for 2011-12 on fuel, fertiliser and food, from what was spent in 2010-11 (Revised Estimates), come as a rude shock. The cut in food subsidy by Rs. 27 crore clearly exposes the Government's lack of willingness to enact a meaningful food security legislation. The Finance Minister's stubborn refusal to reduce excise and customs duties on petro products and obduracy in moving away from the ad-valorem duty structure, coupled with the cut on fuel subsidy by Rs. 15000 crore, indicates massive increase in fuel prices in the days to come. This exposes the anti-people character of the Government.

The direct cash transfer programme announced for implementation from next year is a smokescreen for this subsidy cut. The current BPL lists exclude large sections of the country's poor. Direct cash transfers to a small section of beneficiaries cannot substitute for the subsidised provision of essential commodities like food and fuel. The rise in kerosene prices will immediately affect the poor.

The Budget has provided relief of Rs. 11500 crore in direct taxes, while proposing to mobilise an additional Rs. 11300 crore through indirect taxes, which will inevitably be passed on to the consumers. This is a regressive taxation regime, which enriches the rich while burdening the ordinary citizens. As per the Statement of Revenue Foregone, total tax concessions reached over Rs. 5 lakh crore in 2010-11, with corporate tax exemptions totalling over Rs. 88000 crore. The tax-GDP ratio, which had reached almost 12% in 2007-08, has declined since then to around 10% in the current Budget. At a time when income inequalities are rising fast, a decline in tax GDP ratio shows the waning commitment towards redistributive policies and a throwback to trickle down economics.

No concrete steps to unearth the huge sums of black money stashed in offshore tax havens were announced. The DTAA (Double Taxation Avoidance Agreement) with Mauritius, through which 42% of FDI inflows into India is routed, is the biggest conduit of tax evasion by MNCs and Indian corporates. Rather than plugging such channels, the Finance Minister is signing more tax avoidance treaties with other countries. 

With resource mobilisation taking a back seat, Plan Expenditure as percentage of GDP in 2011-12 will decrease from what was spent last year. The Budget Support for the Central Plan in 2011-12 has increased by only 12% over 2010-11, while nominal GDP has increased by 14%. Such squeeze in real expenditure marks all the major developmental heads. The flagship schemes of the social sector have been neglected in the budget and social sector spending is slated to fall in real per capita terms. The allocation for NREGS has fallen by Rs. 100 crore, despite a claimed increase in the wages. The provisions for ICDS are far below the estimates for full universalization as directed by the Supreme Court.

Agricultural growth has been below 3% on average in the first four years of the Eleventh Five Year Plan, despite a target of 4%. It is shocking in this backdrop that the budget provision for the Agriculture Department has been cut from last year. The allocations for the welfare of women, minorities, dalits and tribals are thoroughly inadequate. Capital expenditure is projected to fall from 1.7 per cent of GDP to only 1.2 per cent, which will affect basic infrastructure for the people.

The announcement of impending legislations directed at liberalizing the sensitive financial sectors like insurance, banking and pension funds is meant to appease foreign finance capital. Further liberalization of rules for Indian Mutual Funds accessing foreign investors would also facilitate the flow of speculative finance into the economy. Greater inflows of such speculative finance at a time when India's current account deficit is widening, does not augur well for the health of India's economy.

Overall, the Budget reflects the abandoning of the aam admi agenda by the UPA-II Government and its pursuit of an aggressive neoliberal agenda. The Polit Bureau of the CPI (M) calls upon the people to strengthen resistance against these neoliberal policies.

புதிய சர்வதேச தொழிற்சங்கக் கூட்டமைப்பு உதயம்

உலகெங்கும்  உள்ள  வங்கிகள், காப்பீட்டு நிறுவனங்களில்  பணியாற்றும் ஊழியர்களுக்கான  புதிய சர்வதேச தொழிற்சங்கக் கூட்டமைப்பு உதயமாகி உள்ளது. நேற்றும் இன்றும் புதுடெல்லியில்  நடைபெற்ற மாநாட்டில் பல்வேறு  நாடுகளில்  உள்ள நிதித்துறை  ஊழியர்களின்  சங்கங்களின் பொறுப்பாளர்கள்  பங்கேற்றனர்.  இப்புதிய கூட்டமைப்பு  கிரீஸ் நாட்டிலிருந்து  செயல்படுகின்ற  உலகத் தொழிற்சங்கக் கூட்டமைப்போடு (World  Federation of Trade Unions) இணைக்கப்பட்டுள்ளது. 

இவ்வமைப்பின் பொதுச்செயலாளராக  அகில இந்திய வங்கி ஊழியர் சங்க  தோழர் சி.ஹெச .வெங்கடாசலம் தேர்ந்து எடுக்கப்பட்டுள்ளார். 

இவ்வமைப்பின் செயலாளராக  நமது   அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ்

ஊழியர் சங்கத்தின் பொதுச்செயலாளர்  தோழர் கே.வேணுகோபால் 

தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுள்ளார். 

அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் வைரவிழாவைக் கொண்டாடும்  இந்நேரத்தில்  இச்செய்தி மிக்க மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. 
தோழர் கே.வேணுகோபால்  அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள். 

புதிய கூட்டமைப்பின் பணிகளும் பயணமும் வெல்லட்டும்.
 

உழைப்பாளி மக்களின் நாடாளுமன்றம் நோக்கிய பேரணிக்கு சர்வதேச தொழிற்சங்கக் கூட்டமைப்பு வாழ்த்துச்செய்தி

WORLD FEDERATION OF TRADE UNIONS

   

Athens 22.2.2011

Message of Solidarity of WFTU with Trade Unions of India

on Day of strike February 23, 2011

On behalf of the 80 million members of the World Federation of Trade Unions in 120 countries in five continents we send you warm militant class oriented greetings and internationalist solidarity on February 23, Day of strike and action of the working class and the people of India, we welcome the millions of your people who led the militant unions in your struggle against the anti-popular and anti-labor policies of the Government of India.

We convey a very warm message of struggle by the people and workers of Greece at the initiative and the leadership of PAME which has declared February 23 as a Day of general Strike to state once more their resistance to the cruel and unpopular anti-worker policies of the government and the European Union.

We express our support with the class oriented militant trade unions of India which prepared and organized this national strike and demand implementation of their basic rights and satisfaction of the contemporary demands of people against the increasing prices of basic foodstuffs, the violation of labor laws, the lack of health and safety measures, the violation of social security, against the privatization of sectors of vital importance against unemployment and poverty. 

The eyes and the attention of all workers are turned to the "March to the Parliament" which will be one of the largest demonstrations in the history of the working class and of the movement of India. The unity of the struggle on September 7, 2010, Day of Strike which coincided with the International Day of Action of WFTU inspired the working people to move to this new initiative and to respond en masse to the call of your unions since the talks with the government on labor issues and social insurance have failed.

We declare once more our solidarity with the working class of Tunisia, Egypt, Algeria, Yemen, Bahrain, Jordan and Libya, which demonstrate the irresistible power of people fighting and reveal the role of imperialism, of NATO, U.S.A and EU policies to create mass poverty, destitution of the people, persecution of trade unionists and economic migrants.

The WFTU is confident that the general strike would be a springboard for even stronger events. Through these struggles, the Working class will understand that the future cannot be capitalism and that the future can only be improved through the elimination of exploitation of man by man.

Within this climate, the 16th World Trade Union Congress which takes place on 6-10 April 2011 in Athens Greece will be a milestone for the international class oriented trade union movement and will mark new struggles for a world without injustice, poverty and wars.

Long live the working class!
Long live the class struggle!

THE SECRETARIAT

40, ZAN MOREAS STREET, ATHENS 11745  GREECE

Tel. +302109214417, +302109236700,    Fax +30210 9214517

www.wftucentral.org      E-mails: info@wftucentral.org, international@wftucentral.ஒர்க்

எகிப்து: விடுதலை வேட்கையின் புரட்சி முழக்கம்!

 

வாழ்க்கையின் தேர்வின்படி

வாழ்ந்துவிட

மக்கள் துணிந்து விடுவார்களானால்

விதியால் என்ன செய்ய முடியும் -

வழிவிட்டு நிற்பதைத் தவிர ?

இரவு தனது முகத்திரையைத் துறந்துவிடுகிறது..

சங்கிலிகள் எல்லாம் உடைந்து நொறுங்குகின்றன..

 

-அப் அல் காசிம் அல் ஷாபி (துனிசியாவின் இருபதாம் நூற்றாண்டுக் கவி) - எகிப்திய கிளர்ச்சியின்போது மக்கள் இசைத்த பாடல்களில் ஒன்று.

முப்பத்து மூன்று வயது ஹொஸாம் எல் ஹமாலவி,

கிட்டத்தட்ட இதே வயதுக் காலம் நிரம்பி வீழ்த்தப்பட்டிருக்கும் ஒரு சர்வாதிகார ஆட்சிக்காலத்தில் பிறந்து வளர்ந்திருக்கும் தலைமுறையைச் சேர்ந்தவர்.  உலகைக் குலுக்கி இருக்கும் எகிப்து நாட்டின் 18 நாள் மக்கள் பேரெழுச்சியின் வெற்றிக் களிப்பில் இருக்கும் சுமார் எட்டுக் கோடி மக்கள் தொகையில் கிட்டத் தட்ட மூன்றில் ஒரு பங்கு இளைஞர்களாயிருக்கக் கூடும். அதிபர் ஹோஸ்னி முபாரக்கை ஆட்சியிலிருந்து வீழ்த்த வேண்டும் என்பது ஹமாலவி போன்ற பல்லாயிரக்கணக்கானோர்க்கு நீண்ட கால இதய தாகம். 

லஞ்சம், ஊழல், வேலையின்மை, உணவுப் பொருள் தட்டுப்பாடு, காட்டாட்சி....என பெருகிவந்து கொண்டிருந்த கொடுமைகளுக்கு எதிராகப் பல்லாண்டுகள் கனன்று கொண்டிருந்த நெருப்பு இந்த ஆண்டு ஜனவரி 25 அன்று கொழுந்துவிட்டு எரியத் தொடங்கிய போது, உலகின் மொத்த கவனமும் வரலாற்றுப் புகழ்மிக்க இந்த நாட்டின் பக்கம் திரும்பியது.  பிப்ரவரி 11 புனித வெள்ளிக்கிழமை தொழுகைக்கு மக்கள் ஓர் இறுதி நாள் போர்கோலம் பூண்டு  திரண்ட போது, கொடுங்கோல் ஆட்சி புரிந்துவந்த சர்வாதிகாரி ஹோஸ்னி முபாரக் பதவி விலகுவதாக துணை அதிபரை அறிவிக்கச் சொல்லிவிட்டுக் குடும்பத்தோடு செங்கடல் பகுதியின் உல்லாச விடுமுறை இல்லத்திற்கு ஓடிவிட்டிருந்தான். உற்சாக வெடி வாணங்கள் தலைநகர் கெய்ரோவின் உச்சியில் கலக்கிக் கொண்டிருந்தன. தஹிரிர் சதுக்கத்தில் லட்சோப லட்சம் மக்கள் ஒருவரை ஒருவர் ஆரத் தழுவி உணர்ச்சி வெள்ளத்தில் ததும்பிக் கொண்டிருந்தனர்.

அதற்குச் சில நாட்கள் முன்னதாகத் தான் மற்றுமொரு அரபு நாடான துனிசியாவில் இதே மாதிரி இன்னொரு போக்கிரி சர்வாதிகாரியான பென் அலி வாரக்கணக்கில் தொடர்ந்து நடந்த மக்கள் எழுசிக்குமுன் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் நாட்டை விட்டு ஓடினான்.  நாம் இங்கே தைப் பொங்கல் கொண்டாடிக் கொண்டிருந்த இந்த ஜனவரி 15 அன்று துனிசியா மக்கள் மேற்படியான அவர்களது பேரானந்தப் பொங்கலைக் கொண்டாடியது அருகில் இருந்த எகிப்து மக்களை அடுத்த பத்து நாளுக்குள் மேற்காசியாவின் அந்தப் பகுதியின் அரசியல் கூர் முனைக்குக் கொண்டு நிறுத்த மிகப் பெரும் உத்வேகத்தைத் தந்துவிட்டது. சுதந்திரம், ஜனநாயகம், விடுதலை....இது தான் இந்தக் கட்டுரையை எழுதிக் கொண்டிருக்கும் இந்த நேரத்தில் ஏமன், ஜோர்டான், லிபியா என்று வட ஆப்ரிக்க - மேற்கு ஆசியா பிராந்தியத்து மக்களை 'இது பொறுப்பதில்லை....'என்று தத்தமது ஆட்சியாளர்க்கு எதிராகத் திரண்டெழ வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் என்ன நடந்து கொண்டிருக்கிறது?

"எந்த நோக்கமற்றும் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதைக் காட்டிலும் ஏதாவது உயரிய நோக்கிற்காக உயிரை விடுவது மேல்" என்று எழுதியிருந்த மிகப் பெரிய பதாகைகளோடு ஆண்களும் பெண்களுமாக எகிப்து மக்கள் திரண்ட கெய்ரோ மாநகரின் அந்தச் சதுக்கத்தின் பெயரான தஹிரிர் என்பதற்குப் பொருளே விடுதலை என்பது தான்.

உலகின் தொன்மை வாய்ந்த நாகரிகங்களில் நைல் நதி ஓடும் எகிப்து வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்கது.  பிரமிக்க வைக்கும் பிரமிடுகளும், கம்பீர ஸ்பிங்க்ஸ் உருவங்களும், இன்ன பிறவும் அலங்கரிக்கும் இந்த தேசத்தின் வரைபடம் வட ஆப்ப்ரிக்காவில் ஒரு காலும், சூயஸ் கால்வாய் கரையைக் கடந்து மேற்கு ஆசியாவில் ஒரு காலுமாக இருக்கிறது.  இரண்டு கண்டங்களில் கால் பாவி நிற்பதால் இவற்றின் இணைப்புப் பாலமாகவே அழைக்கப்படுவது. 

இரண்டாவது உலகப் போருக்குப் பிந்தைய உலக நிலைமைகளில் கூட்டுச் சேரா நாடுகளின் அணிவகுப்பு உருவானதில் எகிப்துக்குப் பெருமிதமிக்க பங்கு உண்டு. அப்போதைய அதிபர் கமால் அப்துல் நாசர் அதன் சிற்பி. அவரை அடுத்து வந்த அன்வர் சதாத் ஆட்சிக் காலத்தில் இராணுவப் பொறுப்பில் இருந்தவன் தான் ஹோஸ்னி முபாரக். சதாத் காலத்திலேயே மக்கள் பெருந்துயரங்களுக்கு ஆளாகி இருந்தனர்.  குறிப்பாகப் பெண்களுக்கு எதிரான கொடுமைகள் குறித்து அதற்கு எதிராகப் போராடி, சிறையில் அடைக்கப் பட்டு பல இன்னல்களை எதிர்கொண்ட டாக்டர் நவால் எல் சதாவி என்ற போராளி சிறைக்குள் இருந்தபோது ஐப்ரோ பென்சிலைக் கொண்டு கழிப்பறை உபயோகத்திற்கு வைக்கப்பட்டிருந்த சன்னக் காகிதங்களில் எழுதி வெளியே கடத்திப் பின்னர் பிரசுரித்த நினைவுக் குறிப்புகளில் இருப்பதை பத்திரிகையாளர் கல்பனா ஷர்மா (ஹிந்து: ஞாயிறு சிறப்புப் பகுதி: பிப்ரவரி 5) விவரிப்பதிலிருந்து புரிந்து கொள்ள முடியும்.

சதாத் சுட்டுக் கொல்லப்பட்ட பின்னணியில் அமெரிக்காவின் ஆதரவுடன் இராணுவ அதிகாரத்தைக் கொண்டு ஆட்சியைக் கைப்பற்றிய ஹோஸ்னி முபாரக் அடுத்த முப்பத்திரண்டு ஆண்டுகளாக எகிப்தை ஆட்டிப் படைத்ததன் குமுறல்களின் கூட்டு வெடிப்புதான் இப்போது மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்ட மக்கள் எழுச்சி.  இந்த ஆண்டு அக்டோபரில் முபாரக் பதவி இறங்கிக் கொண்டு அடுத்து நாட்டை ஆள அவனது மகன் கமால் தாயாரிப்பில் இருந்த நிலையில் தான் துனிசியாவின் வெற்றிக் களிப்பின் அடுத்த உற்சாகப் பகுதி எகிதில் அரங்கேறியிருக்கிறது.   தொடர்ந்து தொழிற்சாலைகளில் போராட்டங்கள், உரிமைகளுக்காகவும், அடிமட்டக் கூலிக்கு எதிராகவும் வேலை நிறுத்தங்கள், உணவுப் பொருள் விலையேற்றத்திற்கு எதிரான சிறு சிறு கலகங்கள், முபாரக்கின் அமெரிக்க ஆதரவு நிலைபாட்டிற்கு எதிரான அரசியல் உணர்வுடனான உள் முரண்பாடுகள் எல்லாம் எப்போது கொதி நிலையை எட்டலாம் என்று தத்தளித்துக் கொண்டிருந்தது.

இந்தக் கட்டுரையின் துவக்கத்தில் நாம் சந்தித்த ஹொஸாம் எல் ஹமாலவி ஒரு துடிப்பான பத்திரிகையாளர்.  மாணவப் பருவத்திலேயே கொழுந்துவிட்டெரிந்த ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புணர்வு அவரது அரசியல் பார்வையைச் செதுக்கத் தொடங்கியிருந்தது.  1998ல் அவரது தூண்டுதலால் அதற்குமுன் பல்லாண்டுகளாக பல்கலைக் கழக வளாகங்கள் காணத் தவறியிருந்த மாணவர் கலகத்தைச் சந்தித்தன. இராக்கில் அமெரிக்கா குண்டுவீச்சை நடத்துவதற்கு எதிராக அவர் திரட்டிய சில நூறு மாணவர்களுக்கும் அது புதிய அனுபவம்.  ஒரு கணம் அசந்துபோய் நின்றுவிட்டுப் பிறகு அவர்களை இரும்புப்பூண் போட்ட கழிகளால் புரட்டி எடுத்த காவல் துறைக்கும் அந்தக் கலகம் புதிய காட்சி.  பின்னர் உள்நாட்டில் ஓர் ஆங்கில நாளேட்டில் வேலைக்கான நேர்காணலில் அந்த வேலையெல்லாம் சும்மா ஒரு பக்கத்தில், தமது இலட்சியம் முபாரக் ஆட்சியை வீழ்த்துவது என்று அவர் சொன்னதைக் கேட்டு பத்திரிகை ஆசிரியர் விழுந்து விழுந்து சிரித்திருக்கிறார். வேடிக்கையை நிறுத்திவிட்டு வேலைக்கு வா என்று வேலை போட்டும் கொடுத்திருக்கிறார். ஹமாலவியினது கனவு இத்தனை துலக்கமாக நிறைவேறியிருக்கிறது இப்போது.

துனிசியா எழுச்சி வெற்றி பெற்ற அடுத்த நாளே தொடங்கி முடிய எகிப்து கிளர்ச்சி ஒன்றும் அத்தனை திடீர் போராட்டம் அல்ல...அதன் விதைகள் பல்லாண்டுப் பெருந்துயரத்தின் வெறுப்புணர்வில், அடங்க மறுக்கும் உள் கொதிப்பில், முற்போக்கு சக்திகளின் உள்ளோட்ட கருத்துப் பரப்புதலின் ஆழ் நிலத்தில் ஊன்றப்பட்டிருப்பதை அரசியல் விமர்சகர்கள் சுட்டிக் காட்டுகின்றனர்.

ஆண்டாண்டுகளாய் அடக்கிவைக்கப்பட்டிருந்த தொழிலாளர்களின் கலகம், டிசம்பர் 2006ல் தலைநகர் கெய்ரோவிற்கு வடக்கே மகல்லா நூற்பாலையில் பெரும் போராட்டமாக வெடித்ததைச் செய்தியாளராக அருகிருந்து பார்த்ததோடு அதற்கு ஆதரவும் திரட்டியவர் ஹமாலவி.  தங்களது சர்வதேச செய்தித் தொடர்பாளராக அவரை அந்தத் தொழிற்சங்கத் தலைவர்கள் கொண்டாடியிருக்கின்றனர். மாணவர்கள், பல் துறை ஊழியர்கள், எழுத்தாளர்கள், பாடகர்கள், இலக்கியவாதிகள்.... எல்லாம் தற்போதைய வரலாற்றுப் போராட்டத்தில் அணிவகுத்ததற்கு இப்படியான சின்னஞ்சிறு உள் வரலாறுகள் உண்டு. துனிசியாவின் வெற்றிக் களிப்பின் தீப்பொறி சட்டென்று இங்கும் பெரிய தீயைப் பற்றவைத்துவிட்டது.

மகம்மது அப்டெலஃப்தா என்கிற எகித்திய பத்திரிகையாளர் "துனீசியா, உனக்கு எங்கள் நன்றி" என்று எழுதிய கவித்துவமான உரைச் சித்திரம், துனீசியா எமக்கு எரிபொருள் ஊட்டியது, எமது எந்திரத்தைப் பற்ற வைத்தது, எமது இரத்தத்தைப் புதுப்பித்தது, எமது ஆர்ப்பாட்டங்களைச் சுற்றி வளைக்கத் திரண்ட பாதுகாப்புப் பிரிவு அதிகாரிகளின் கண்களில் அச்சத்தை விதைத்தது, பென் அலியின் ஆட்சி அங்கே வீழ்ந்து கொண்டிருக்க இங்கே எமது நாட்டு தொலைக்காட்சியில் தோன்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்த அதிகாரிகளை துனீசியா கிறங்கடித்தது, எமது ஆட்சியாளரை இங்கே எல்லாம் நன்றாயிருக்கிறது, நலத் திட்டங்கள் அமுல்படுத்தப்படும், லட்சக் கணக்கில் வீடுகள் கட்டித் தரப்படும் என்று அறிவிக்கச் செய்யுமளவு நடுங்க வைத்தது... என்று நிலைமைகளின் தாக்கத்தை விளக்குகிறது.

ஆனால் முபாரக் இறுதிக் காட்சி வரை நம்பிக் கொண்டிருந்தார்.  தாம் நினைத்தபடி ஓய்வு பெறலாம், தமது மகனை ஆட்சிப் பொறுப்பில் கொண்டு வந்து நடலாம் என்று அமெரிக்காவின் ஆசியை எதிர் நோக்கிய பிரார்த்தனையில் இருந்தார்.  இங்கோ, வெள்ளிக்கிழமை பிரார்த்தனைகளை மக்கள் ஆட்சிக்கு எதிரான தீர்மானமான கலகமாக அனுசரித்துக் கொண்டிருந்தனர்.  அதனால் அமெரிக்க ஆட்சியாளர்களும் தங்களது திரைக்கதை வசனங்களை அதற்கேற்ப தகவமைத்துக் கொண்டிருந்தனர்.

அனுபவசாலியான பெரிய திருடன் கன்னம் வைக்கப் போன இடத்தில் சிக்கிக் கொண்டால் சின்ன திருடனைக் காட்டிக் கொடுத்து விட்டுத் தான் மட்டும் தப்பித்து ஓடுகிற வேலை மாதிரி கிட்டத்தட்ட நமது திரைப்படங்களில் வருவது போன்ற சாதுரியத்தை அமெரிக்கச் செயலர் ஹில்லாரி கிளிண்டன் உதவியோடு அதிபர் ஒபாமா வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்.

அரபு மண்ணின் எண்ணெய் வளம் சிந்தாமல், சிதறாமல் தங்களை வந்தடைவதற்கும்,  பாலஸ்தீனர்களின் உரிமைப் போர் நடக்கும் மேற்கு காஜா பகுதியில் தங்களது செல்லப் பிள்ளையான இஸ்ரேல் செய்யும் அராஜக நடவடிக்கைகளுக்கு ஒப்புதல் கொடுப்பதற்கும் மிகவும் வாய்ப்பான மண் அது என்று அமெரிக்காவிற்குத் தெரியும்....ஆகவேதான், ஜனநாயகம் தேவை என்ற 'டப்பிங்' குரலைத் தாங்களே கொடுத்துவிடுவது என்று பேசத் துவங்கியது அமெரிக்கா.  சவூதி அரேபியா உள்ளிட்டு அரபு நாடுகளின் எந்தப் பகுதியிலும் ஜனநாயகம் பற்றி பேசாத அமெரிக்கா இப்படி திடீரென்று ஜனநாயகத் துடிப்போடு புறப்பட்டதேன் என்று யாரும் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. தனக்கு சலாம் போட்டுத் தனது கட்டளைகளை சிரமேற்கொண்டு நிறைவேற்றுவதுதான் ஒரு நாட்டின் சுதந்திரம், ஜனநாயகம் போன்றவற்றின் அடையாளம் என்று அமெரிக்கா பல முறை தெளிவாக்கி இருக்கிறது.

அப்படியான ஒரு பொம்மையாக முபாரக்கை இங்கே இருக்க விட்டு, அதற்காக ஒவ்வோர் ஆண்டும் கோடிக்கணக்கில் டாலர்களை வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.  அரேபிய தேசிய வாதத்தை முன்னிறுத்தக் கூடாதென்பதற்காகவும், இஸ்ரேலின் திமிர்த்தனங்களுக்குத் துதி பாடவேண்டும் என்பதற்காகவும் மட்டுமே எகிப்து அரசுக்கு  80 பில்லியன் டாலர்கள் கொட்டிக் கொடுத்தது அமெரிக்கா.  அடுத்தடுத்த தலைமுறைகள் இத்தகைய அமெரிக்க அடிமைத்தனத்திற்கு எதிரான சிந்தனைகளோடு வளர்வதற்கும் முபாரக்கின் ஆட்சி உதவியிருக்கிறது.    ஆனால், இப்படி உருவெடுத்து வெடித்திருக்கிற எழுச்சி, இஸ்லாமிய மதவாதத்தின் குரலாக அல்ல, ஜனநாயக-சுதந்திர வேட்கையின் தெறிப்பாக வெளிப்பட்டிருப்பது தான் அற்புதமானது என்கிறார் மார்க்சிய சிந்தனையாளர் அய்ஜாஸ் அகமது. (ஃ பிரண்ட்லைன் - பிப்ரவரி 12 - 25).  இஸ்லாமிய இளஞர்களை மதவெறியைத் தூண்டித் தான் திரட்ட முடியும் என்று குற்றம் சாட்டிக் கொண்டிருப்போரைக் குப்புறப் புரட்டிவிட்டது இந்த எழுச்சி என்கிறார் ரஷீதா பகத் (பிசினஸ் லைன் - பிப் 15).  அது மட்டுமல்ல, பெரிய அரசியல் சக்தி என்கிற வகையில் இஸ்லாமிய சகோதரத்துவம் என்கிற அமைப்பும் கூட, இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி ஆட்சியைப் பிடிக்க மத ரீதியாக ஒருங்கிணைத்துக் கொள்ள முயற்சி எடுக்கமுடியவில்லை. இது இஸ்லாம் தொடர்பான பிரச்சனை அல்ல, ஜனநாயகத்துக்கான கிளர்ச்சி என்று அவர்களே அறிவிக்க வேண்டியிருந்தது.

இரவும் பகலுமாக, ஹோஸ்னி முபாரக் பதவி விலகும் வரை இடத்தை காலி செய்வதில்லை என்று தஹிரிர் சதுக்கத்தில் பாய் படுக்கை தலையணைகளோடு சென்று குடியேறியிருந்த போராளிகளைக் கலைக்க முபாரக் ஆதரவாளர் கும்பல் வந்து தாக்கியபோது, அச்சப்படுவதற்குப் பதிலாக அவர்களின் இலக்கு இன்னும் கெட்டிப் படுத்தப்பட்டு விட்டது.  இணையதள தொழில்நுட்பத்தின் வழியாக ஃபேஸ் புக், டுவிட்ட்டர்..போன்ற செய்திபகிர்வு சாத்தியங்களையெல்லாம் இளைய தலைமுறை அற்புதமாகப் பயன்படுத்தியது நூதனமான விஷயமாகும்.  தமது மக்களைத் திரட்டவும், உலக மக்களுக்கு இந்தப் போராட்டத் தீவிரத்தின் பரவசத்தைப் பரப்புவதும்...என வலைத் தளம் அருமையாகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

பெண்களின் ஈடுபாடும், பங்களிப்பும், தீரமும் இந்தக் கிளர்ச்சியின் இன்னொரு முக்கிய பரிமாணம். 'கடந்த காலங்களில் போராட்டங்களின் போது எங்களை பத்திரமாக விலகி இருக்கச் சொன்ன ஆண்கள், இந்த முறை எங்களையும் உள்ளடக்கிய போராட்டங்களாக அவற்றை முன்னெடுத்தது புதிய சரித்திரம்' என்கின்றனர் வீராங்கனைகள். சதுக்கத்தில் சக போராளி ஆண்களோடு எந்தப் பாலியல் தொல்லையோ, பிரச்சனையோ இன்றி சகஜமாமாக இரவுகளில் தங்கி போராடியதை அவர்கள் இன்று பெருமிதத்தோடு உலக இயக்கங்கள் முன் அனுபவமாக முன்வைக்கின்றனர்.

அரசின் ஆதரவுக் கையாட்படை தேசத்தின் உன்னத கலைச் செல்வங்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கும் மியூசியத்தைச் சூறையாடச் சென்றபோது, சாதாரண மக்கள் மனிதச் சங்கிலியாகக் கை கோத்து அரணாக நின்று காத்ததை ஹிந்து நாளேட்டின் வாசகர்களின் ஆசிரியர் எஸ் விசுவநாதன் (பிப்ரவரி 14) பெருமிதத்தோடு சுட்டிக் காட்டுகிறார்.  தேசத்தின் பாதுகாப்பு யார் கையில் என்பதன் பிரதிபலிப்பு அது.

அமெரிக்க அரசின் சார்பாக உடனே எகிப்துக்குப் பறந்து சென்ற அதிகாரி நிலவரங்களை தங்கள் அரசுக்குச் சொல்லி இருக்க வேண்டும்.  ஆர்ப்பாட்டக்காரர்களைத் தாக்குவதில் பின்வாங்கிய இராணுவம் எடுத்த நிலைக்கும் இதில் தொடர்பு இருக்கக் கூடும். துவக்கத்தில் கொல்லப்பட்ட 300 பேரின் படுகொலையும், சுதந்திர வேள்வியில் தாங்களாகத் தங்களை எரித்துக் கொண்டோரின் தியாகமும் இராணுவத்தின் போக்கை தீர்மானிப்பதில் பங்கு வகித்திருக்கலாம்.  இனியும் நீடிக்க முடியாது என்ற கட்டத்தில் முபாரக் ஓடிவிட்டார். ஆரம்பத்தில் சவாலுக்கு நின்றவர், அதற்காகவே பரவலான வெறுப்பை ஈட்டியிருக்கும் மக்கள் விரோதி சுலைமானை தமக்குத் துணையாக துணைத் தலைவராக நியமித்தவர் பிறகு அந்த சுலைமான் மூலம் அறிவிப்பு கொடுத்துவிட்டு பதவி விலகிச் சென்றுவிட்டார்.

பிப்ரவரி 11 வெள்ளிக்கிழமை முடிவுக்கு வந்த கதையின் அடுத்த அத்தியாயம் இப்போது இராணுவத்தின் கைக்குச் சென்றுவிட்டது.  அது ஜனநாயகத்தை நோக்கி நடை போட்டு வர வேண்டியது எதிர்காலத்தின் கையில் இருக்கிறது.  ஒரு ஜனநாயக ஆட்சி அரும்பவேண்டுமென்ற   மக்களின் விருப்பம் அத்தனை சீக்கிரம் நிறைவேறிவிட முடியாத சவால்கள் நிரம்பவே உண்டு.

புரட்சி முற்றுபெற்றுவிடவில்லை என்கிறார் ஹமாலவி. இன்னும் தொடரவேண்டியதிருக்கிறது...கிளர்ச்சிக்கு வந்த மத்திய தர அறிவுஜீவிகள் இந்தக் கட்டத்தோடு எல்லாவற்றிற்கும் ஆறு மாதம் ஓய்வு கொடுத்துவிட்டுத் தங்களது உயர் ஊதிய வேலையை நோக்கிச் சென்றுவிடலாம், ஆனால் குறைந்த ஊதியத்தில் தவித்துக் கொண்டிருக்கும் ஆலைத் தொழிலாளி போராட்ட ஆயதத்தைக் கீழே போட முடியாது என்கிறார் அவர்.  தொடரும் வங்கி வேலை நிறுத்தங்கள், தொழிலாளர் போராட்டங்கள் அதைத்தான் நிரூபித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

எகிப்து உள்ளிட்டு மத்திய கிழக்குப் பகுதியெங்கும் கிளர்ந்து பொங்கிக் கொண்டிருக்கும் மக்கள் எழுச்சி, உலகெங்கும் சுதந்திர வேட்கை கொண்டிருப்போரை வசீகரித்து ஈர்க்கிறது. புதிய தாராளமயக் கொள்கைகளின் அமலாக்கத்தின் விளைவால் பாதிப்புறும் நாடுகளிலுள்ள மக்களை மாற்றுக் கொள்கைகளின் சாத்தியங்களை நோக்கிச் சிந்திக்க உசுப்புகிறது. அடக்குமுறைக்கும், ஒடுக்குமுறைக்கும், ஆயுத பலமிக்க இராணுவத்திற்கும் எதிராக மிகச் சாதாரண மக்கள் ஒன்றுபட்டு உறுதியாக அணி திரண்டு நிற்கும்போது ஆட்சியாளர்களின் நாற்காலிகளை உடைத்தெறிய முடியும் என்ற நம்பிக்கையைப் புதுபித்துத் தந்திருக்கிறது. ஏகாதிபத்தியத்தின் தன்மையை மீண்டும் அம்பலப்படுத்தியிருக்கிறது.

இந்திய மக்களுக்கு - அவர்களை அணிதிரட்ட அயராது உழைத்துக் கொண்டிருக்கும் இடதுசாரி, முற்போக்கு, ஜனநாயக இயக்கங்களுக்கு உத்வேகமும், புது இரத்தமும், செய்திகளும், பாடங்களும், நம்பிக்கையும் வழங்குகிறது இந்த வரலாற்றுத் தருணம்.

துனிசியாவிலும், எகிப்திலும் கிளர்ச்சிக் காலத்தில் பாரம்பரிய இசையையும், புரட்சி கீதங்களையும்  இசைத்தபடி வீதிகளில் திரண்ட மக்கள் கோரியது விடுதலையை.. ஜனநாயகத்தை..சுதந்திரக் காற்றை.

பஹ்ரைனில், துப்பாக்கிச் சூட்டைச் சந்தித்தும் போராட்டங்கள் தொடரும் லிபியாவில், ஜோர்டானில், இன்னும் போராட்டத்தின் அடுத்த கட்டங்களைத் தொடரும் துனிசியாவில்  ....ஜனநாயகத்தின் குரல்கள் எதிரொலித்தபடி மத்திய கிழக்கில் இருக்கும் அரபு நாடுகளின் வரலாறு இப்போது இந்த நூற்றாண்டில் புதிய வரலாறை எழுதத் தொடங்கி இருக்கிறது. உலகெங்கும் வாழும் மனிதகுல விடுதலையின் முகவரியைத் தேடி.....

-எஸ்.வி.வேணுகோபாலன்

எதிர்காலம் பத்திரமாய் ... எல்.ஐ.சி.யின் கைகளில் ...

எதிர்காலம் பத்திரமாய் ... 

                      எல்.ஐ.சி.யின் கைகளில் ... 

இணையுண்டோ  இவ்வுலகில் ...

•  35 கோடி  தனி நபர் மற்றும்  குழுக்காப்பீட்டு   பாலிசிகளைக் கொண்ட    உலகின்   முதல் பெரும் நிறுவனம்.  இதோ  இவ்வாண்டின் முதல்  பத்து  மாதங்களில்  மட்டும்  இன்னும்  கூடுதலாய்  இரண்டரை கோடி  பாலிசிகள்.
• தலைநகர் தொடங்கி மாநகரம், நகரம்,  கிராமம், குக்கிராமம், குடிசைகள் என  எங்கெங்கும்  இன்சூரன்ஸ் பயனை கொண்டு சேர்க்கிற உலக அதிசயம்.
• பாலிசிதாரர் உரிமப்பட்டுவாடாவில்  99 .86 சதவிகிதம்.  கண்களை விரிய வைக்கிற  ஒப்பற்ற  சேவை
• ஆணிவேராய்... 
• இந்தியப் பொருளாதாரத்தின்  ஆணிவேர்  எல்.ஐ.சி, 
• அரசின் ஐந்தாண்டுத் திட்டங்களுக்கு  ஆண்டிற்கு  1 ,10 ,000  கோடிகள் 
•  அள்ள  அள்ளக் குறையாத களஞ்சியமாய் சமூக நலத் திட்டங்களுக்கு ரூபாய்  6 ,50 , 000    கோடிகள்,
• பங்குச்சந்தை  வீழும்போதெல்லாம் அபயக்குரல் கேட்டு ஓடோடி வந்து சரிவைத் தடுக்கும்  அற்புதம்.
• ஐந்து கோடி  தந்த அரசுக்கு  டிவிடெண்டாக   ஆண்டிற்கு  ரூபாய் 1030    கோடிகள்.
• இரயில்வே, நெடுஞ்சாலை, மின்சாரம் போன்ற ஆதாரத் தொழில் வளர்ச்சிக்கு  ஆயிரமாயிரம்  கோடிகள் 
• நெருப்பாற்றில் கரையேறி ....
• உலகப் பொருளாதார நெருக்கடியில்  29 மாதங்களில் அமெரிக்காவில்  ௩௨௫ தனியார் வங்கிகள்  திவால்,
• பன்னாட்டு இன்சூரன்ஸ்  நிறுவனங்களின்  வீழ்ச்சி,

• கீறலோ, காயமோ  இல்லாமல்  நிமிர்ந்து  கம்பீரமாய்  நிற்கிற  எல்.ஐ.சி 55 வது  ஆண்டே வார்த்தை  தவறாது  வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றும்  நேர்மையான  செயல்பாடு 

பெரியோர்களே!  தாய்மார்களே!! 
எதிர்காலம் பத்திரம்.... நிச்சயம்!
எல்.ஐ.சி யின் கைகளில் ....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                              நமக்காக  - குடும்ப நலனுக்காக - தேசத்திற்காக 
                     உங்களுக்காக  காத்திருக்கிற எல்.ஐ.சி யின் திட்டங்கள் 


   பாரம்பரியக் காப்பீட்டுடன்                               உத்திரவாதமான  வருவாயுள்ள 
இணைக்கப்பட்ட பங்குச்சந்தை பாலிசி         முதலீட்டு காப்பீட்டுப் பாலிசி 
எண்டோமென்ட் ப்ளஸ்     பீமா அக்கவுண்ட் 1 & ௨

அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ்

ஊழியர் சங்கம்

நாடாளுமன்றத்தை நோக்கிய பேரணி

 

                                         அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்க  சுற்றறிக்கை  

ALL INDIA INSURANCE EMPLOYEES’ ASSOCIATION

LIC BUILDING  SECRETARIAT ROAD  HYDERABAD  500063                                                                                

Cir. No.01/2011                                                                                         18^th February 2011

To all the Zonal/Divisional/State/Regional Units:

Dear Comrades,

MARCH FOR AN ALTERNATE POLICY

The budget session of the Parliament would commence from February 21.  The Finance Minister will present the Budget for the year 2011-12 on 28^th February. AIIEA is of the view that a Budget is not just an arithmetical exercise.  It lays down the policies of the government. The Finance Minister in his last budget speech too said that budget is not mere statistics but a policy statement. While admitting in the appended statements that tax concessions worth Rs.5 lakh crore were given to the corporate sector, he proposed in the budget that public sector disinvestment would be resorted to mobilize Rs.40,000 crores to meet the budgetary deficit. This signaled a clear attack on the living standards of the people while taking all policy measures to protect and advance the interests of the big business.  The statement on public sector was the clear intention of transferring the wealth of the nation to the private aggrandizement. 

The past one year has been the most difficult period for the vast majority of Indians.  The government proclaimed that it is committed to serve the Aam Aadmi.  But suddenly the Aam Aadmi totally disappeared from the government’s discourse.  The uncontrolled inflation broke the back of this Aam Aadmi and there is very little to suggest that prices could be brought under control in the near future.  While the Aam Aadmi suffers, the balance sheets of the corporate houses show swelling profits. There is clear evidence that the national wealth is being taken out illegally and stashed in foreign banks.  But the government pleads helplessness to do anything about it. No time in the past a government had been so insensitive to the plight of the people.

   

On 12^th January 2011 the nine central trade unions submitted a joint memorandum demanding measures for arresting price rise, lift ban on recruitment and create employment, stop the reforms in banking, insurance and pension sectors, stop disinvestment of public sector, ensure remunerative prices to the farmers, increase tax exemption to Rs.3 lakhs for salaried persons, put in place a progressive taxation system,  take steps to recover the unpaid tax arrears and other demands relating to the common people.

A day earlier, the captains of the Indian industry met the Finance Minister and suggested for maintenance of excise duty at current level, and also for reduction of corporate tax.  They also made a recommendation for opening up of defence and retail sectors for foreign players.

Thus the Budget for 2011-12 would be presented in the background of back-breaking prices fuelled by the repeated petrol price hikes and government’s inability to stop the forward trading. The year also saw farmers in absolute misery due to failure of crops and then destruction of crops by the fury of nature. The budget is going to be presented in the backdrop of rising level of unemployment as revealed by the Report of the Labour Bureau and NSSO surveys and sharp decline in the share of wages in the gross value added as revealed by the Annual Survey of Industries.  This clearly portrays the utterly jobless character of the economic operations besides sharp decline in the level of wages on the average.

If there were to be a change of course, it can not come on its own since the policy of the government is not in favour of the common people but in favour of international finance capital and the corporates in India. This has to be forced.

On 7^th September 2010, the country witnessed a massive general strike participated by around 10 crore workers across all the sectors and segments pressing for policies in favour of the people. The unity achieved through the countrywide general strike action on 7^th September 2010 must be widened and cemented further through heightening the united action of the working class to make the government act. 

The trade union movement of the country has now decided to intensify the protests to force the government to reverse the anti-people policies. The Central Trade Unions and Independent Federations have decided to mobilize the workers in a march to the Parliament on 23^rd February 2011. THE WORKERS MARCH TO PARLIAMENT will be a clear demonstration that the workers of the country are determined to force the government to come out with solutions to the following five point charter espoused by the trade union movement of this country.

1)     Contain the price rise and strengthen the Public Distribution System

2)     Enforce labour laws

3)     Create employment and link stimulus package to employment protection

4)     Provide universal coverage for unorganised sector worker under Social Security

5)     NO to disinvestment of profit making public sector

It is very encouraging to notice that all the Central Trade Unions have taken the mobilization for the March to Parliament as an urgent task. 

Insurance employees being part of this collective voice are participating in large numbers and in the process they would voice their demand against the increase in FDI in insurance sector and for protection of the public sector insurance industry along with the other demands of the people. Insurance employees and agents are mobilising in a large number to particpate in the March to Parliament.  While the AIIEA units nearer to Delhi are mobilising the employees in a larger number, there would be representative participation from the other zonal units also.  The President and General Secretary of AIIEA along with the President or the General Secretary of the Zonal Units and Office-bearer from the General Sector are going to lead the contingent of the AIIEA assembling at the Jantar Mantar which is nearer to Jeevan Bharti building.

The Diamond Jubilee Year 22^nd Conference of AIIEA decided that while many comrades of AIIEA will be participating in the March to Parliament on the 23^rd February 2011, the units across the country would hold lunch hour demonstrations on that day in solidarity with the workers marching at Delhi and in support of the demands raised in the March to Parliament. This would connect the whole insurance employees with those marching at Delhi.

ONWARD TO 23^rd February 2011.  The workers through this massive demonstrative action should force the government to take urgent measures to meet the demands put forth by the trade union movement.

    Comradely yours,

Sd .. K.Venugopal 

General Secretary.