நான்காம் பிரிவு ஊழியர் பணி நியமனம் - அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கத்தின் மகத்தான சாதனை

-தோழர் கே.வேணுகோபால்,

பொதுச்செயலாளர், ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ

அனைத்தும் துவங்கியது ஹைதராபாத் மற்றும் செகந்திராபாத் கோட்டங்களின் தற்காலிக ஊழியர்கள் தொடுத்த ரிட் மனுவின் மூலமாகத்தான். 17.06.1996 அன்று எல்.ஐ.சி நிர்வாகம் ஹைதராபாத் மற்றும் செகந்திராபாத் கோட்டங்களுக்காக 400 சார்பணியாளர் பணியிடங்களுக்கான( அப்போது இருந்த 200 காலியிடங்களுக்காக பணி நியமன அறிவிப்பை வெளியிட்டது. அதே நேரம் அங்கே பணியாற்றி வந்த தற்காலிக ஊழியர்களின் பணிக்காலம் ஆறாண்டுகள்

முதல் ஒன்பதாண்டுகள் வரை முடிந்திருந்தது. 1993 க்கு முன்பிருந்தே பணி

செய்து வந்த ஊழியர்களுக்கு வயது வரம்பில் விலக்கு அளிக்கக்கூட எல்.ஐ.சி நிர்வாகம் மறுத்து விட்டது. 1993 க்குப் பிறகுதான் தனது திட்டம் பொருந்தும் என கூறி விட்டது.

எல்.ஐ.சி யில் தங்களை நிரந்தரமாக்க வேண்டும் என்ற தங்களது கோரிக்கை நிராசையான சூழலில் அவர்கள் ஹைதராபாத்தில் நமது மண்டல அமைப்பை சந்தித்து முறையிட்டனர். நமது தென் மத்திய மண்டலக் கூட்டமைப்பு அவர்கள் பிரச்சினையை கையிலெடுத்து மண்டல நிர்வாகத்துடன் விவாதித்தது. 85 நாட்களோ, ஆறு வருடங்களுக்கு மேலோ, எந்த ஒரு தற்காலிக ஊழியராக இருந்தாலும் அவர்களுக்கு (ஈ.பிரபாவதி எதிர் எல்.ஐ.சி ஆஃப் இந்தியா வழக்கின் அடிப்படையில் உருவான) திட்டம் மட்டுமே பொருந்தும், நீண்ட நாட்களாக பணியாற்றுபவர்கள் என்பதற்க்காக தனியான திட்டம் எதுவும் கொண்டு வர முடியாது என மத்திய அலுவலகம் மறுத்து விட்டதாக மண்டல நிர்வாகம் தனது இயலாமையை தெரிவித்தது.

விளம்பரத்தின் படி தேர்வுகள் நடந்து இந்த தற்காலிக ஊழியர்களை பணியிலிருந்து வெளியேற்றும் தருணத்தில் தென் மத்திய மண்டல இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் கூட்டமைப்பும் காப்பீட்டுக் கழக ஊழியர் சங்கம்,ஹைதராபாத் மற்றும் செகந்திராபாத் கோட்டச் சங்கங்கள், இந்த ஊழியர்களை நீதிமன்றம் வாயிலாக தீர்வு பெறுவதே சரியாக இருக்கும் என வழி காட்டியது. அதன்படி அவர்கள் ஆந்திரப்பிரதேச உயர்நீதி மன்றத்தை அணுகினார்கள்.

பின்னர் அவர்களின் மனுவை ஏற்றுக்கொண்ட ஆந்திரப்பிரதேச உயர்நீதி மன்ற  பெஞ்ச் பின் வரும் தீர்ப்பை வழங்கியது.

" தகுதி வாய்ந்த புதிய ஊழியரை விட அனுபவமிக்க ஒரு ஊழியரே ஒரு நிறுவனத்திற்கு மிக்க பயனுள்ளவராய் இருப்பார் என்பது மிகவும் தெளிவாக நிரூபிக்கப்பட்ட ஒன்று.ஆகவே இந்த ஊழியர்களை எழுத்து மற்றும் நேர்முகத்தேர்வுக்கு உட்படுத்தியே அவர்களை பணி நிரந்தரம் செய்வது குறித்து பரிசீலிக்க முடியும் என்று எல்.ஐ.சி யின் மூத்த வழக்கறிஞர் சொல்வதை ஏற்கவில்லை.ஆனாலும் எல்.ஐ.சி யால் மனுதாரர்களுக்கென பிரத்யேகமான ஒரு திட்டத்தை உருவாக்கி அதன்படி இவர்களை பரிசீலனை செய்யலாம் என கூறியதை வரவேற்கிறோம். அதன்படி எல்.ஐ.சி இவர்களுக்கென ஒரு திட்டத்தை வடிவமைத்து அதன்படி இவர்களின் பணியை நிரந்தரம் செய்ய வேண்டும் என தீர்ப்பளிக்கிறோம்"

ஆனால் எல்.ஐ.சி மத்திய அலுவலகம் துரதிர்ஷ்டவசமாக அப்படி எந்த ஒருதிட்டத்தையும் உருவாக்க மறுத்து மேல்முறையீடு செய்ய முடிவெடுத்தது.

எல்.ஐ.சி உச்சநீதி மன்றத்தில் முறையீடு செய்தது (சிவில் வழக்கு எண் 2104 /2000) . ஈ.பிரபாவதி எதிர் எல்.ஐ.சி ஆப் இந்தியா வழக்கின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்ட விதிகள் படி இந்த ஊழியர்களுக்கு வாய்ப்பளிக்கப்ப டவில்லையென்றால் அதன்படி அவர்களை பணி நிரந்தரம் செய்வது குறித்து பரிசீலிக்க வேண்டும் என்று 22.11.2001 அன்று உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பை முறையாக அமுலாக்க வேண்டும் என்று கோரி ஹைதராபாத் தற்காலிக ஊழியர்கள் மீண்டும் ஆந்திரப்பிரதேச உயர் நீதிமன்றம்  சென்றனர். ரிட் மனு 4819/2002 ஆன இவ்வழக்கினை விசாரித்த உய்ர் நீதிமன்றம் தற்காலிக ஊழியர்களுக்கும் ஹைதராபாத்தில் பணி நியமனத்தில் வெளிச்சந்தையில் இருந்து பங்கேற்றவர்களுக்கும் தீர்வு அளிக்கிற தீர்ப்பினை அளித்தது.

எல்.ஐ.சி மீண்டும் உச்ச நீதிமன்றத்தில் முறையீடு செய்தது. வழக்கினை விசாரித்த நீதியரசர்கள் 15 வருடத்திற்கு மேல் பணியாற்றிய தற்காலிக ஊழியர்களால் புதிதாக படித்து விட்டு வருபவர்களோடு எழுத்துத் தேர்வில் போட்டியிட முடியாது என்று குறிப்பிட்டார்கள். 8,டிசம்பர் 2011 அன்று வழக்கு விசாரணையின் போது, உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் எல்.ஐ.சி இனியும் தாமதிக்கக்கூடாது, எதேனும் ஒரு ஏற்பாடு வேண்டும் என கடுமையாக கூறியது.

புது டெல்லியில் நடைபெற்ற ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ மாநாட்டின் போது இந்த வழக்கின் நிலவரங்கள் தெரிவிக்கப்பட்டது. எல்.ஐ.சி ஒரு திட்டத்தை அறிமுகம் செய்ய உடன்பட்டால் இம்மனுவின் மூலமே நாடெங்கிலும் உள்ள தற்காலிக ஊழியர்களுக்கு ஒரு தீர்வை உருவாக்க முடியும் என மாநாடு கருதியது. ஹைதராபாத் மற்றும் செகந்திராபாத் ஊழியர்களுக்கென மட்டும் ஒரு தீர்வு ஏற்பட்டால் அது 18 ஆண்டுகளுக்கு மேல் பணியாற்றி வரும் ஊழியர்களுக்கு மட்டுமே பலனளிக்கும் என்பதையும் ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ தெளிவாக அறிந்திருந்தது. எனவே நாடு முழுதும் உள்ள தற்காலிக ஊழியர்கள் பலனடையக்கூடிய விதத்தில் ஒரு திட்டம் அமைய வேண்டும் என்பதற்கான முயற்சிகளை அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் மேற்கொண்டது.. ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ தொடர்ச்சியாக இந்த அடிப்படையில் நிர்வாகத்துடன் ப ேசி வந்தது.

உச்ச நீதிமன்றம் முன்பாக ஒரு திட்டத்தை வழங்குமாறு ஆலோசனை கூறியது.

ஐந்தாண்டுகளுக்கு மேலாக பணியாற்றும் தற்காலிக ஊழியர்களிக்கிற வகையில் ஒரு பிரமாண வாக்குமூலத்தை எல்.ஐ.சி நிர்வாகம் இறுதியாக சமர்ப்பித்தது. ஹைதராபாத் மற்றும் செகந்திராபாத் கோட்டங்களைப் பொறுத்தவரை வெளிச்சந்தையிலிருந்து முன்னரே தேர்வு எழுதி நேர்முகத்தேர்வில் கலந்து கொண்டவர்களையும் தற்போதைய நேர்முகத் தேர்விற்கு  அழைக்கவும் வழிவகை செய்யப்பட்டது. பிரமாண வாக்குமூலத்தின் அம்சங்களை உள்ளடக்கி உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. ஆறு மாதங்களுக்குள்ளாக இத்தீர்ப்பை அமுலாக்க வேண்டும் என்றும் கூறியது.

நீதிமன்ற தீர்ப்பை அமுலாக்கும் முன்னர் பல்வேறு சிக்கல்களுக்கு விடை காண வேண்டிய அவசியம் அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கத்திற்கு ஏற்பட்டது. தற்காலிக ஊழியராக நான்காம் பிரிவு பணிகளான சார் பணியாளர், கேர் டேக்கர், எலக்ட்ரிஷியன், ப்ளம்பர், லிப்ட்மேன், துப்புரவாளர் என பல்வேறு பணியாற்றி வருபவர்களை உள்ளடக்க எல்.ஐ.சி நிர்வாகத்துடன் பேச வேண்டியிருந்தது. உச்ச நீதி மன்ற தீர்ப்பின் உணர்வை அப்படியே அமுலாக்க பாடத்திட்டம் எவ்வாறு அமைய வேண்டும் என விவாதிக்க வேண்டியிருந்தது.

எளிமையான முறையில் எழுத்துத்தேர்வு அமைய வேண்டும் என்பதையும் வலியுறுத்தியது.

தற்போது எழுத்துத்தேர்வுகளும் நேர்முகத்தேர்வுகளும் அனைத்துக் கோட்டங்களிலும் நடந்து முடிந்து விட்டது. அசன்சால் கோட்டத்தில் மட்டும் சில சீர்குலைவு சக்திகள் எழுத்துத் தேர்வு நடைபெறுவதை அனுமதிக்கவில்லை. அங்கேயுள்ள தற்காலிக ஊழியர்களுக்கும்

எழுத்துத்தேர்வு நடைபெற வேண்டும் என்பதை மத்திய அலுவலகத்திடம் ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ வற்புறுத்தி வருகின்றது. நாம் தற்போது முடிவுகளை எதிர்நோக்கியுள்ளோம்.

இதற்கிடையில் பல்வேறு அமைப்புக்கள் எழுத்துத்த ேர்வையும் நேர்முகத்தேர்வையும் நடைபெறாமல் தடுக்க விரும்பின. பல முயற்சிகளை மேற்கொண்டன.. தின ஊதிய ஊழியர்கள் எழுத்துத்தேர்வில் பங்கேற்பதை எதிர்த்து தென் மண்டல எல்.ஐ.சி எஸ்.சி/எஸ்.டி ஊழியர்கள் நலச்சங்கம் உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடுத்தது. உச்ச நீதிமன்றம் அவர்களின் வாதங்களை ஏற்க மறுத்தது. எனவே அவர்கள் தங்கள் மனுவை திரும்பப்

பெற வேண்டியிருந்தது. அதன் பின்னும் அவர்கள் சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் ஒரு மனு தாக்கல் செய்தனர்.

கேரளாவில் ஐ.என்.டி.யு.சி சங்கம் எழுத்துத்தேர்வில் பங்கேற்ற அனைவரும் தகுதி இல்லாதவர்கள் என்றொரு வழக்கை நீதிமன்றத்தில் பதிவு செய்தது. நீதிமன்ற வழக்குகள் முடிந்ததுமே அனைத்து ஊழியர்களையும் பணியமர்த்துவதற்கான இறுதி உத்தரவுகளை பிறப்பிக்கும் நிலையில் எல்.ஐ.சி தற்போது உள்ளது. இன்னும் சில தினங்களில் உத்தரவுகள் வழங்கப்படும் என்று நாம் நம்பிக்கையாகவுள்ளோம். .

இப்பிரச்சினையை அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் நீண்ட காலமாக கையிலெடுத்து வந்துள்ளது. ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ வின் கான்பூர் மாநாட்டு முடிவின்படி புதிய பணி நியமனம் மற்றும் தற்காலிக ஊழியர்கள் பிரச்சினைகளுக்காக நாடெங்கும் தர்ணா,ஆர்ப்பாட்டங்கள் உள்ளிட்ட பல்வேறு இயக்கங்கள் நாடு முழுதும் நடந்துள்ளது. 2009 ல் உதவியாளர்களுக்கான பணி நியமனம்

நடைபெற்ற போது ஏற்கனவே பணி நியமனம் பெற்று காத்திருப்போர் பட்டியலில் இருந்து தற்காலிகமாக பணியாற்றிய நான்காம் பிரிவு ஊழியர்கள் பணியமர்த்தப்பட்டுள்ளனர்.

இதர நான்காம் பிரிவு ஊழியர்களின் பிரச்சினைகளுக்கு ஒரு நியாயமான காலவரையறைக்குள் தீர்வு வரவில்லையென்றால் போராட்ட இயக்கங்கள் நடத்துவது என 2010 ல் டெல்லியில் நடைபெற்ற அகில இந்திய மாநாடு முடிவெடுத்தது. தற்காலிக ஊழியர்களுக்கான தீர்மானம் எல்.ஐ.சி நிர்வாகத்திடம் அளிக்கப்பட்ட போது இம்முடிவும் எல்.ஐ.சி நிர்வாகத்திடம்

தெரிவிக்கப்பட்டது. இறுதியாக எல்.ஐ.சி தீர்வை முன்வைத்தது. உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பில் அடங்கிய திட்டமும் வந்தது.

சில மையங்களில் சில அதிகாரிகள் எடுத்த நிலை காரணமாக இத்திட்டத்தில் சில ஊழியர்களால் பலன் பெற முடியவில்லை என்பதை நாம் அறிந்திருக்கிறோம். அதே போல பகுதி நேர ஊழியர்கள் தற்காலிக ஊழியர்கள் அல்லாததால் அவர்களாலும் இத்திட்டத்தால் பயன் பெற முடியவில்லை. இவற்றையெல்லாம் அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் கையிலெடுத்து

உள்ளது. அதே போல மூன்றாம் பிரிவு பணிகளில் தற்காலிகமாக பணியாற்றும் ஊழியர்களின் பிரச்சினைகளையும் ஏ.ஐ.ஐ.இ.ஏ ஏற்கனவே எடுத்துள்ளது. இவைகளுக்க்கெல்லாம் தீர்வு கிடைக்க அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் தொடர்ந்து முயற்சிகள் மேற்கொள்ளும்.

நாம் இந்த சாதனையின் சிறப்பையும் மகத்துவத்துவத்தையும் முழுமையாக உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். மத்திய அரசு ஆறாவது ஊதியக்குழு பரிந்துரைகளை அமுலாக்குகையில் நான்காம் பிரிவுகளை ஒழித்துக் கட்டுவது என முடிவெடுத்தது. வங்கிகள் நான்காம் பிரிவு பணிகளில் ஆளெடுப்பு என்பதையே நிறுத்தி விட்டது. பொது இன்சூரன்ஸ் துறையைப்

பொறுத்தவரை பியூன் மற்றும் பதிவு எழுத்தர் பணிகளை காலாவதியான பணிகள் என்று அறிவித்து விட்டது( முன்னர் அவை ஒழிக்கப்பட்ட பணிகள் என்றே அறிவித்தது). மொத்ததில் நான்காம் பிரிவு பணிகளில் ஆளெடுப்பை நிறுத்துவது என்பது மத்தியரசின் கொள்கையை அமுலாக்குவதாகவே மாறி விட்டது. உச்ச நீதிமன்றமும் சமீப காலங்களில் பல்வேறு வழக்குகளில் தற்காலிக ஊழியர்களை நிரந்தர ஊழியராக பணியமர்த்துவதற்கு எதிராகத்தான் அமைந்துள்ளது.

இப்பின்னணியில்தான் நாம் தற்போதைய சாதனையை பார்க்க வேண்டும். நிரந்தர ஊழியர்களை நியமனம் செய்வதை தடுக்கும் மத்தியரசின் புதிய தாராளமயக் கொள்கைக்கு எதிராக அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கத்தின் இந்த மிகப் பெரிய சாதனை சிகரமாய் காட்சியளிக்கிறது.

இந்த அளவிற்கு இத்திட்டத்தை வெற்றிகரமாக அமுலாக்க பாடுபட்ட அனைத்து கிளை, கோட்ட , மண்டல அமைப்புக்களுக்கும் தோழர்களுக்கும் பாராட்டுக்களை உரித்தாக்குகிறோம். . எழுத்துத் தேர்வில் வெற்றி பெற்று நேர்முகத் தேர்வில் பங்கேற்ற அனைத்து தற்காலிக ஊழியர்களுக்கும் பாராட்டுக்களையும் வாழ்த்துக்களையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம். இன்னும் ஒரு மாத காலத்திற்குள் அவர்கள் எல்.ஐ.சி அலுவலகங்களில் எல்.ஐ.சி ஊழியர் என்ற பெருமையோடு இருப்பார்கள் என்ற உறுதியையும் தெரிவித்துக்கொள்கிறோம். .

Special Convention to Focuss the Charter given by Tamil Nadu Untouchability Eradication Front on SC/ST Sub Plan

Insurance Corporation Employees Union, Vellore Division organized the
Special Convention at Vellore. 

Com K.Swaminathan, General  Secretary, SZIEF  made the Special Address
Com G.Latha, Ex MLA also attended the Convention

 

Corruption and Steps to Contrl it - Stand of the Communist Party of India (Marxist)

This is the stand of CPI(M). This Statement is very clear on the steps to be taken to

curb Corruption. You can not find this clarity with other parties including  the  new

avatars and  so called crusaders

 

Lokpal: For An Effective Anti-Corruption Body

(Note Presented At All Parties Meeting)

 

 

Introduction

 

Corruption has become a major public concern in the wake of successive scams unfolding over the past few years. In a country like India, where millions of people still suffer from acute poverty, hunger and lack of socio-economic opportunities, the pillage of public resources through corruption amounts to a crime of a very serious nature. Besides impeding economic development, accumulation of ill gotten wealth through corruption is widening the inequalities and ruining the moral fabric of our society.

 

The recent exposures in the 2G spectrum allocation case, CWG scam etc. have shown how thousands of crores worth of public resources have been illicitly cornered by a section of corporates, bureaucrats and ministers. What is worse, tainted ministers have been allowed to remain in office for months and the investigations manipulated, in order to obstruct the course of justice. While corruption in high places has been a feature of our political system for many decades, what has emerged as a dominant trend in the post-liberalization period is a thorough distortion of the policy-making process at the highest levels of the government. A nexus of big corporates, politicians and bureaucrats have matured under the neoliberal regime and is threatening to subvert our democracy. It is clear that the current economic regime has made our system more vulnerable to cronyism and criminality.

 

The battle against corruption, in order to be effective today,  can be achieved only through a comprehensive reform of our political, legal, administrative and judicial systems and not through one-off or piece-meal measures. The establishment of an effective Lokpal institution is one such measure. This needs to be complemented by other measures. There has to be a grievance redressal set-up for citizens, based on a legislation. There has to be a National Judicial Commission to oversee the higher judiciary; there has to be electoral reforms to check the use of money power in elections which is another source of corruption. Urgent steps also need to be undertaken to reform our tax system to plug loopholes and unearth black money, much of which is stashed in offshore bank accounts and tax havens. Firm steps need to be taken to break the big business-politician-bureaucrat nexus. Only a comprehensive systemic reform can effectively curb corruption.

 

Lokpal Bill

 

The institution of Ombudsman, which exists in many countries across the world, has provided avenues to redress public grievances on corruption and abuse of public office. However, the fact that the Lokpal Bill could not be passed in the Indian parliament in four decades exposes the lack of political will to fight corruption. Several governments in the past have taken it up only to shelve it later under various pretexts. The present government has also been compelled to initiate discussion on this bill because of public outcry over successive corruption scandals. It is imperative that a Lokpal Bill which deals with corruption in high places is tabled in the forthcoming session of parliament.

 

In the wake of the on-going debate on what should be the scope and role of the Lokpal, the Communist Party of India (Marxist) wishes to set out its stand on the main issues concerning the constitution of a Lokpal.

 

1.    Definition of Corruption

 

Corruption involves a whole range of activities from bribery, influence peddling, patronage or favour, nepotism, cronyism, electoral fraud, embezzlement, kickbacks to officials and involvement in organized crime.

 

The Prevention of Corruption Act, 1988 has defined the offences that constitute a corrupt act. This definition requires to be widened. The linkage between misuse of public power for private gain or enrichment is a highly restrictive understanding of corruption. In many cases, power is misused to benefit an entity like a private company which is not a “person” as required under the PCA 1988. Often, there may be no traceable kickbacks or embezzlement but there may be a huge loss to the public exchequer and breach of public trust for example through sale of PSUs due to a willful misuse of power.

 

The definition of corruption has to be widened to include “willfully giving any undue benefit to any person or entity or obtaining any undue benefit from any public servant in violation of laws or rules”.

 

2.    Clarity on Functions

 

The Lokpal should essentially be a fact-finding body that receives complaints, enquires, investigates and forward cases to Special Courts where prima facie there is a case of corruption for prosecution and punishment in a time bound manner. It should have powers to recommend an enquiry and investigation suo moto. It should oversee the entire machinery related to corruption cases at the Central level. Finally, it should have the powers to recommend executive action and to approach Courts when these are not accepted.

 

The Lokpal should be entrusted with quasi-judicial powers and autonomy to fulfill these functions in an independent, accountable, transparent and time-bound manner.

 

The separation of powers between legislature, executive and judiciary is a part of the basic structure of the Constitution. The institution of Lokpal should conform to this basic structure.

 

An issue to be considered regarding the functions of a Lokpal is whether it will deal with corruption or will it also perform functions of grievance redressal. The CPI(M) favours separation of these functions. There must be a separate mechanism for grievance redressal. This should be set up by a separate legislation. The grievances of citizens about the citizens charter etc should be brought under this set up.

 

3.    Selection & Composition of Lokpal

 

The Lokpal Act should lay down an objective and transparent criteria such as competence, experience, qualification etc for the selection of candidates for appointment to the Lokpal. The selection committee should be broad-based consisting of members of the executive, leaders of parliament, members of the higher judiciary, jurists and academicians. The search committee constituted by the selection committee should also be broad-based.

 

Composition: Apart from the chairperson, there should be 10 members in the Lokpal. Out of these four shall be judicial members, three can be persons with administrative and civil service backgrounds and the other three should be drawn from fields such as law, academics and social service. There should be no member drawn from commerce and industries just as there can be no politician.

 

4.    Jurisdiction

 

While corruption in high places has to be tackled on a priority basis, for the ordinary citizen, it is the corruption faced by them in daily life and in dealings with public authorities that also needs to be urgently taken up. Much of this sphere of corruption falls in dealings with authorities at the states-level. The Lok Ayuktas set up on the lines of the Lokpal should bring all state government employees, local bodies and the state corporations under their purview. Further, a citizen’s grievances redressal machinery that we have proposed be set up separately, should address all grievances regarding delivery of basic services and entitlements for citizens.

 

a) Prime Minister: The Prime Minister should be brought under the purview of the Lokpal with adequate safeguards. The office of Prime Minister along with all public servants was brought under the purview of Lokpal by the V.P. Singh Government in 1989 and in all subsequent draft legislations, the Prime Minister has been placed under the Lokpal.  In fact a Parliamentary Standing Committee headed by Shri Pranab Mukherjee had made precisely this point while examining the 2001 Lokpal Bill. For the first time since 1989, this government presiding over a large number of scams, is unwilling to ensure accountability of the highest executive office. Clearly, all public servants of the Union Government within the definition in the Prevention of Corruption Act, which includes the Prime Minister, must fall within the purview of the Lokpal.

 

b) Judiciary: The judiciary too needs to be brought under scrutiny and made more accountable, and the stringent requirement of prior permission and sanction from the Chief Justice to file FIRs and investigate corruption charges has resulted in a de facto immunity to them. But the proposals to bring them under Lokpal encroach upon the constitutionally guaranteed independence of the Supreme Court. If a mere allegation of mala fide is enough for the Lokpal to start an inquiry into the actions of judges, it may not allow judges to act without fear.

 

Complaints about corruption against the judges of the Supreme Court and the High Courts should be handled by a separate body, the National Judicial Commission. This Commission should take care of the appointments in the higher judiciary and oversee their conduct and enquire into the complaints of corruption. For this, necessary legislation will have to be passed. The Judicial Standards and Accountability Bill, 2010 is woefully inadequate for this purpose.

 

c)     Members of Parliament: At present, the scrutiny of the conduct of Members of Parliament with regard to any corrupt practice is weak and unsatisfactory. For Members of Parliament, Article 105 of the Constitution provides protection with regard to freedom of speech and voting. The real issue is how to ensure that this freedom and protection does not extend to acts of corruption by Members of Parliament.

 

This can be done through an amendment to Article 105, on the lines recommended by the National Commission to Review the Working of the Constitution”.

 

Alternatively, if feasible, there can be legislation that if any Member of Parliament indulges in any act of corruption that motivates his or her action in Parliament (voting, speaking etc.), then this act falls within the purview of the Prevention of Corruption Act and the IPC.

 

5. Lok Ayuktas

 

In the states, Lok Ayuktas should be set up on the model of the Central Lokpal.

 

6.    Protection of Whistleblowers

 

Whistleblowers must be protected in order to combat corruption. Monitoring and ensuring protection of whistleblowers can be a part of the mandate of Lokpal, but this needs a comprehensive statutory backing. The provisions of the Public Interest Disclosure (Protection of Information) Bill, 2010 needs to be strengthened and the bill enacted expeditiously.

 

7. Big Business-Public Servant Nexus

 

It is necessary to recognise that an important source of corruption since liberalisation stems from the corrupt nexus between big business and public servants. It is necessary for the Lokpal to have investigations in cases which involve business entities to recommend cancellation of licences, contracts, lease or agreements if it was obtained by corrupt means. The Lokpal should also have the power to recommend blacklisting companies from getting government contracts and licences. Similarly, if the beneficiary of an offence is a business entity, the Lokpal should have the power to recommend concrete steps to recover the loss caused to the public exchequer. The government should normally accept these recommendations and act upon it.

 

Conclusion

 

The CPI(M) holds that along with a law for setting up an independent Lokpal, simultaneous measures to strengthen the legal and administrative framework against corruption are required. These include:

 

(1)            Setting up of a National Judicial Commission to bring the conduct of judiciary under its purview

(2)            Law to protect citizens charter for redressal of public grievances

(3)            Amendment of Article  105 of the Constitution to bring MPs under anti-corruption scrutiny

(4)            Electoral reforms to check money power in elections

(5)            Setting up of Lok Ayuktas in the states to cover all public servants at the state-level

(6)            Steps to unearth black money and confiscate the funds illegally stashed away in tax havens.

Red Salute Com Mano

We  deeply regret to inform the Sad Demise of 
                      COM S.MANOHARAN,
        Former Vice President, Vellore Division,
                     Assistant, Ranipet Branch
Expired on 23.08.2011, midnight  due to illness.

Committed to the Organization, Superb Organizing
Skills, participation in all events not just confined  to
AIIEA but of all left and progressive movements 
are  his special features.

He as the President of Ranipet Branch Unit  had
set a trend in conducting a Divisional Conference
with his team  in 2002 itself. It was during this 
Conference, all festoons which decorated  the
streets of Ranipet  were destroyed in the Heavy
Rain on the previous night and when we wake up
at 5 am we were surprised to see the Red Festoons
of AIIEA Logo fly everywhere in Ranipet. That
was the example for his dedicated team work.

In 2008 june, He was struggling for life in a
Hospital Chennai and when we went to see him
his respiratory system was almost collapsed. 
We were talking to ourselves whether this 
will be our last chance to see Mano alive.


To all our surprise when had a statewide 
van jatha in July 2008 in connection  with the
SZIEF  Conference at Madurai  and when 
the Jatha reached  Ranipet, It is Com Mano
who was in forefront organizing  the 
Campaign  Meeting  in  Two Spots. It is
his commitment


ICEU Vellore Division lost a committed
Cadre, Organizer.


RED SALUTE COM MANO

Congrats Com Girija

Com M.Girija, Joint  Secretary, SZIEF  is elected  as  State  Secretariat Member of All India Democratic Women's Association. It is another  testimony  to  her  untiring  work. 


ICEUnion, Vellore  Division  congratulates Com M.Girija  and  
wishes  all  the  best  in  her  new assignment

AIIEA DEMANDS IMPROVEMENTS IN PENSION

ALL INDIA INSURANCE EMPLOYEES’ ASSOCIATION

        LIC BUILDING  SECRETARIAT ROAD  HYDERABAD  500063

Email: aiieahyd@gmail.com

      

PRESIDENT:                                                                                 Phone: 040-23244595

AMANULLA KHAN                                                                              040-23244596

GENERAL SECRETARY:                                 Fax:     040-23244597                                                                                                                                              

K VENU GOPAL      

20^th August 2011

Shri D.K. Mehrotra,

Current-in-Charge,

LIC of India,

Central Office,

Mumbai.

Dear Sir,

Improvements in the Pension Scheme 1995

You might be aware that the Rajasthan High Court yesterday dismissed the Review Petition filed by LIC in the matter of earlier judgment of the Division Bench on issues relating to the improvements in the Pension Scheme 1995.

Earlier, when the Rajasthan High Court issued an Order to LIC to implement its resolution of November 2001, we requested the LIC to approach the Government and provide the improvements to the pensioners in the form of 100% neutralization to Pre 1997 retirees and also updation of pension as per the spirit of the resolution.

Now the Rajasthan High Court has come out with another order dismissing the Review Petition.  We are of the view that instead of carrying on the litigation further, LIC should approach the Government and provide the improvements to meet the genuine aspirations of the pensioners.

Hence, in the background of the latest Order of the Rajasthan High Court, we request you to immediately take up with the government and impress upon them to allow the benefit to the pensioners without further litigation in the matter.

Thanking you,

Yours faithfully,

Sd .. (K.Venugopal)

General Secretary.